Dit is nou gereduseer tot bloot 'n voetnota.  Êrens, in die agterblaaie van die dag se nuus, verskuil tussen niksseggende beriggies wat bloot die bladsy volmaak, is 'n klein opskriffie wat jy sal miskyk as jy nie doelbewus daarna soek nie.  Selfs al lees jy die berig, skok dit nie meer nie.  Dis nou alledaags.  Nuwe nuus en nuwe ellende pryk nou in vet letters op die voorblad.  

Maar, dis nie waar vir die offisier wat voor Danie in Port Elizabeth se hawe sit nie.  Die verwoesting is vir hom so eg soos op daardie eerste dag.  Hy gesels emosieloos.  Sy oë is koud en kil wanneer die woorde oor sy lippe rol.  Dis woorde van dood, verwoesting en pyn.  Die oorlog in Oekraine, duisende kilometers vêr van Coega af,  het die laaste bietjie lewe en hoop uit hom gedruk en sy hart koud gelaat. Terwyl hy rammelend gesels, ontvou dieselfde prentjie wat ons by CSO elke dag in ons skeepsbesoeke sien ontvou.  Sy grootwordhuis is nou 'n hoop rommel.  Kinders wat dood is.  Mense wat eenvoudig werk toe stap, en dan die hoogste prys betaal aan die hand van 'n Russiese missiel.   Dis anders as jy daaroor lees in die agterblaaie.  Dis ver uit die oog, en so ook uit die hart.  Dis radikaal as jy soos hierdie man die name kan opnoem van hulle wie se lewens van hul gesteel is.  Vriende, familie, kennisse; dood. 

Dit voel vir Danie of om net te luister te min is.  As die seeman se dam woorde leeg loop, probeer Danie nie 'n pleister daarop plak of om met mooi woorde en wyshede die seeman se ervarings meer rooskleurig te maak nie.  Hy vra eerder of hy sal omgee as hy vir hom bid.  Uit die Bybel vertel hy van hulle wat ook gewroeg het en hy hoe hulle eindelik vir God op die mees onverwagse plekke midde in hul wroeging ontmoet het.

Baie later, as Danie oppad is, breek 'n rare glimlag deur.  'Dankie vir wat jy vandag kom doen het’, sê die man, nou duidelik emosioneel. Hy neem ook 'n Bybel en vra of Danie sal omgee om vir hom aan te hou bid. 

Terwyl Danie wegstap is daar 'n paar dinge wat hom bybly.  Eerstens, hoe ons nooit so gewoond mag raak aan die pyn en verwoesting in hierdie wêreld dat dit gereduseer word tot die agterblaaie nie.  Tweedens, om 'n diep bewustheid te hê dat ons nie magteloos staan nie.  Die Man van die Kruis het aan elkeen van ons hoop, genade en liefde gegee wat ons kan deel.  Selfs om net te luister, bring dikwels hoop. En derdens, hoe bevoorreg CSO is om donateurs te hê wat dit moontlik maak om met die liefde van die Man van die Kruis daagliks seemanne te ondersteun.  Wil u dit nie asseblief biddend oorweeg om die werk wat ons doen finansieel te ondersteun nie? Die nood is eg.

NS. Hier is die skakel vir die debietorder: https://bit.ly/42iU2gO Vul asb in en epos terug na Hierdie e-posadres word van Spambotte beskerm. Jy moet JavaScript ontsper om dit te lees.. Ons bankbesonderhede is: Christelike Seemansorganisasie. ABSA. Tjek. 1520-230-226. Gebruik u donateurskode as verwysing. Ons bly biddend vir mekaar.